ارتباط متقابل مهار منتشر قشری و تخلیه های انفجاری تشنجی در ناحیه آمیگدال جانبی

زمینه و هدف: مهار گسترش یابنده (spreading depression; sd) یک دپولاریزاسیون نورونی-گلیالی است که در بروز اختلالات نورولوژیک همچون صرع و میگرن همراه با اورا نقش مهمی دارد. شروع و گسترش sd تحریک پذیری شبکه عصبی را تعدیل می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی خصایص الکتروفیزیولوژیک سلول های عصبی ناحیه آمیگدال جانبی در دوره تحریک پذیری ثانویه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از 6 راس موش صحرایی نر استفاده شد. بعد از خارج کردن مغز حیوانات تحت بیهوشی عمیق، در برش هیپوکمپ – بادامه - قشر نو موش صحرایی با kcl، مهار منتشر شونده ایجاد می گردید. در این برش، با کاربرد آنتاگونیست گیرنده gabaa (بیکوکولین) در غلظت زیر آستانه تشنج (µmol/l 25/1) به مدت 45 دقیقه، sd در ثبت خارج سلولی منجر به ایجاد پتانسیل های میدانی ictal و interictal و در ثبت داخل سلولی، منجر به القاء انحراف دپولاریزاسیون متناقض (paroxysmal depolarization shift; pds) می شود. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه توسط نرم افزار sigma stat 3 استفاده گردید. یافته ها: بعد از ایجاد مهار منتشر در ناحیه آمیگدال جانبی، پتانسیل استراحت غشاء قبل (5/0±3/60-) و بعد (78/0±8/52-) از ایجاد مهار منتشر در راستای دپولاریزاسیون بود (001/0